توضیحات کامل :

پاورپوینت بررسی سازمان اکو در 37 اسلاید بسیار زیبا و قابل ویرایش آماده ارائه با اسلایدشو با فرمت pptx و رعایت تمامی استانداردهای زبان فارسی

 

 

فهرست مطالب

مقدمه

اکو و سازمان‌های خارجی

اهداف تشکیل اکو

شورای وزیران

شورای قائم مقامان

شورای برنامه‌ریزی منطقه‌ای

دبیرخانه

سازمان‌های تخصصی

موافقت‌نامه‌های مهم منطقه‌ای

مدیریت‌ها و مراجع ملی اکو

عوامل واگرایی اکو

 

بخشی از متن

امروزه تجارت درون‌منطقه‌ای در اتحادیه‌های بزرگ جهانی رشد چشم‌گیری داشته است. درحال حاضر بلوک‌های اقتصادی منطقه‌ای از جمله EU (European Union) در اروپا و ASEAN (Association of Southeast Asian Nations) در آسیای جنوب‌شرقی دارای توان بالای اقتصادی بوده و در سرنوشت اقتصاد جهان نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. در خلیج فارس نیز شش کشور عضو شورای همکاری، زمینه ایجاد یک اتحادیه پولی را فراهم آورده‌اند.

پس از تشکیل کنفرانس توسعه و تجارت وابسته به سازمان ملل متحد در 23 مارس 1964 و تعیین دهه 1960 به‌عنوان دهه توسعه و عمران کشورهای درحال رشد، روند این همکاری‌ها، شتاب بیشتری گرفت و سازمان همکاری عمران منطقه‌ای در ژوئیه 1964 (1343ه.ش) با عضویت سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه تشکیل شد. سه کشور مزبور درصدد اجرای طرح‌های صنعتی کردن خود به شیوه غربی بودند. محدویت ذخایر ارزی، نیاز به اجرای طرح‌های صنعتی، دریافت تکنولوژی و بالاخره استفاده از امکانات موجود منطقه‌ای سبب شد که اندیشه ایجاد سازمان همکاری عمران منطقه‌ای به‌صورت یک سازمان همکاری چندجانبه تقویت شود. علاوه‌بر این، داشتن علایق تاریخی، فرهنگی و سنّتی مشترک میان سه کشور و قرار گرفتن در یک منطقه حساس استراتژیک، ضرورت پیداش چنین سازمانی را نمایان می‌ساخت.

بدین ترتیب عهدنامه ازمیر (1345) به‌عنوان اساس و شالوده این همکاری برای تقویت فعالیت‌‌ها تنظیم شد. ناسیونالیسم و قومیّت‌گرایی، ضعف تفکرات فراملّی و همچنین برخی از تعهدات فرامنطقه‌ای برخی کشورهای عضو، موجب شد تا تشکیلات و سازمان پیش‌بینی‌شده نتواند، اهداف مورد نظر را تحقیق بخشد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و تحوّلات سیاسی در ایران، روند فعالیت‌های این سازمان منطقه‌ای تا چندی دچار رکورد شد. پس از پیروزی انقلاب نیز به‌علت عدم اعلان نظر قاطع ایران نسبت به ابقاء در سازمان مذکور یا خروج آن، فعالیّت سازمان همکاری عمران منطقه‌ای به حالت تعلیق در آمد و در سال 1359 منحل شد. با در نظر گرفتن اصول سیاست خارجی ایران، مبنی بر گسترش روابط با کشورهای همسایه، برای بسط همکاری سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه، ساختاری تحت نام جدید سازمان همکاری اقتصادی (Economic Cooperation Organization) که به‌طور خلاصه، اکو (ECO) خوانده می‌شود، از نهم اوت 1984 (1363) آغاز به‌کار کرد.

این سازمان، در ابتدا با مشارکت سه کشور مذکور، بر اساس معاهده ازمیر و با هدف اعتلای سطح زندگی اقتصادی مردم منطقه تاسیس گردید. کشورهای افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان در 1992 به این سازمان ملحق شدند. در همین رابطه روز 28 نوامبر به‌مناسبت اوج فعالیت‌های این سازمان روز اکو نام‌گذاری شده است.